Aby zbliżyć ze sobą parę chomików, musimy wybrać zwierzęta zdrowe i w dobrej kondycji, ale przede wszystkim muszą to być chomiki różnej płci. Jak to zrobić? Różnica pomiędzy samcem i samiczką polega na innym umiejscowieniu otworów moczowych. U samic otwór moczowo-płciowy i otwór odbytowy znajdują się blisko siebie, u samców zaś, ten pierwszy przesunięty jest znacznie dalej, w stronę pępka.

Chomiki najlepiej łączyć w neutralnym pomieszczeniu lub w klatce samca, jest on bowiem mniej agresywny od samicy i bardziej chętny niż ona do przyjmowania gości na swoim terytorium. Jeżeli dobrze wybierzemy moment łączenia zwierząt (samiczka musi być w okresie rui), para chomików rozpocznie kopulację trwającą kilka minut i powtarzającą się kilkakrotnie. Bodźcem do kopulacji jest dla samca nie tylko zapach wydzielany przez samicę w okresie rui, ale również jej zachowanie, polegające na znieruchomieniu w postawie stojącej. Po pewnym czasie zwierzęta zaczną być względem siebie agresywne, należy więc je natychmiast rozdzielić.




Długość ciąży u samiczek wynosi od 16 dni do 20-22 dni. Rozwój płodu jest bardzo intensywny i częściowo dokonuje się kosztem samicy, dlatego też w okresie ciąży należy ją otoczyć szczególną opieką: dostarczać pożywienie wzbogacone w białko i witaminy oraz zapewnić dużo spokoju. Kilka dni przed porodem musimy posprzątać klatkę i wyścielić ją większą niż zwykle ilością ściółki. Samiczka sama uwije sobie wygodne gniazdko. Należy również zapewnić dodatkową porcję suchej paszy, aby umożliwić matce odnowienie lub uzupełnienie zapasów. Tuż przed porodem samica jest już bardzo ociężała, rzadko opuszcza gniazdo, a wychodząc porusza się bardzo opieszale.



O narodzinach młodych świadczą dobywające się z gniazdka dość głośne piski. Po porodzie matka zjada swoje łożysko, zaopatrując w ten sposób organizm w białko. Nie zjedzone resztki należy po kilku godzinach usunąć z gniazda, w przeciwnym razie może dojść do zakażenia gniazda i powikłań. Trzeba wiedzieć, że przez kilka dni po porodzie musimy zapewnić samicy absolutny spokój, nie zaglądać do gniazda, nie brać jej na ręce i nie dotykać noworodków, gdyż samiczka może zjeść dzieci, ponieważ poczuje obcy zapach. Bezpośrednio po urodzeniu dzieci samica przebywa cały czas w gnieździe, nie wychodząc nawet po pokarm. W kolejnych dniach w pośpiechu odwiedza "toaletę" a następnie szybko zaspokaja głód i pragnienie i, zabierając pokaźne porcje zapasów, wraca do gniazda. W miarę upływu czasu coraz częściej, wraz z małymi, opuszcza gniazdo na coraz dłuższy czas.



Liczba młodych w miocie waha się od 1 do 15 sztuk. Młode chomiczki rodzą się nagie, ślepe i głuche, rozwijają się jednak bardzo szybko. Po mniej więcej 2 tygodnie zaczynają wychodzić z gniazda (mają już futerko), po 20 dniach po porodzie samica przestaje karmić dzieci, zaś po 24 dniach-porzuca (tylko w rodzinie chomika Roborowskiego żyją w zgodzie). Młode chomiczki w miarę upływu dni stają się coraz bardziej samodzielne i coraz zręczniejsze, dużo czasu spędzając na zabawach. Dłuższe trzymanie razem rodziny chomiczej wyzwala w poszczególnych osobnikach agresję ! Jest to związane z dojrzewaniem płciowym młodych. Samiczki zdolne są do zapłodnienia w 42-45 dniu życia, samce zaś znacznie później - w 50-57 dniu od porodu.



Matkę młodych należy karmić pokarmem wysokobiałkowym tzn. twarożkiem, mączniakami, chudą wołowiną. Powinna także otrzymywać pokarm wzbogacony w fosfor, białko i wapń, np. mleko.



Samiczkę zaraz po porodzie należy zostawić w spokoju... nie przeszkadzać jej ani nie ruszać młodych, ponieważ ich matka chcąc ochronić młode przed niebezpieczeństwem może nawet je zjeść (niestety nie jest to przyjemny widok). A przecież nie o to nam chodziło kiedy łączyliśmy naszą parkę chomików. Nie należy także wymieniać ściółki podczas okresu wychowywania małych...




Zabawa : 

Wybieg

Głównym zajęciem chomików żyjących na wolności jest zbieranie i magazynowanie zapasów tzw. chomikowanie. Chomik żyjący w niewoli ma zapewnioną codzienną rację pokarmu, zatem traci główne zajęcie. Jeżeli nie ma okazji do wybiegu i wspinania się, prowadzi żywot bardzo jednostajny. Dlatego chomikowi należy zapewnić rozrywkę w postaci coraz to nowych możliwości do wspinania i akrobacji w klatce oraz codziennego wybiegu po mieszkaniu. Podczas wybiegu po mieszkaniu trzeba uważać, żeby chomik nie zniknął w jakiejś szparze między meblami, z której nie można go by było wydostać, nie został przytrzaśnięty przez drzwi lub szuflady lub porażony prądem elektrycznym. (np. podczas przegryzania kabla). Jeżeli mimo wszystko chomik ukryje się w jakimś zakamarku w trakcie wybiegu, najlepiej go znowu z stamtąd wywabić zostawiając otwarte drzwi klatki i drogę do klatki zaznaczyć rozsypanymi nasionami słonecznika, lub jakimś innym przysmakiem. Dobrym rozwiązaniem są kule do biegania dla gryzoni, po jakimś czsie potrafią tak nią sterować, że omijają przeszkody. Mój chomik jest z niej zachwycony.

drabinki z plastiku lub drzewa (w sprzedaży). Polecam drewno, gdyż daje lepsze możliwości uchwytu niż plastik. huśtawki karuzela - jeżeli skrzypią, smarować wyłącznie olejem spożywczym lub masłem rurki ceramiczne, plastikowe lub tekturowe (np. po papierze toaletowym) wydrążone rurki z drewna (w sprzedaży). Jeżeli ktoś chciałby zrobić sam taką rurkę to tylko z nietrujących gatunków drewna (np. drzewa owocowe) i przed użyciem wygotować i wysuszyć sznurki do gryzienia i wspinania